Janneke heeft een drietal zogenaamde diashow’s gemaakt, waarvan er twee hier opgenomen zijn, namelijk Licht of in het Engels You are a child of the light en Op zoek naar engelen. Over beide diashows heeft ze geschreven. Janneke schrijft over de diashow Licht:

Dan is er nog “Licht”; met als Engelse subtitel “you are a child of the light”, een tekst die ik op één van mijn foto’s tegenkwam (mystery spot Montana). Oorspronkelijk waren daar een aantal beelden die ik bij de engelen had gestopt. Maar ik wilde de categorie lichtverschijnselen verder uitdiepen en onpersoonlijker, objectiever maken. Dat onpersoonlijke en objectieve lukte uiteindelijk niet helemaal. Het werd ook weer een reis. Door de dag: begonnen met beelden van vroeg licht in de ochtend, allerlei lichtopeningen overdag –beelden van mijn werk en onze reizen-, zelfs  “vals schijnlicht”, de lichten van de auto’s onderweg naar Beek en Donk; eindigend met zonsondergangen en de nacht (de eenzame hond op het dak, met maan). Na verloop van tijd gaven de persoonlijke beelden die ik vond bijzondere persoonlijke suggesties:  een raam met licht betekent voor mij: inkeer, verwachting, nieuwe mogelijkheden. Alle foto’s zijn door mijzelf gemaakt en hebben ook een persoonlijke herinnering en betekenis voor mij. Zoals het licht in de werkplaats van mijn oom, de gang in zijn oude huis, waar ik als kind logeerde. Het glas-in-lood venster met zon en vikingschip in de O.L.V.kerk  in Maastricht, waar kleinkind Mathijs werd gedoopt.  Het raam in het atelier in het Goetheanum, waar ik in 2010 ontmoetingen had en waar ik schilderde, (met een uniek schilderij van Rudolf Steiner zelf ernaast), een foto van mijn eigen kleinkinderen, een tekst die ik samen met Marjolijn vond, en die een collage werd in ons gezamenlijke schilderij, waarmee de serie dan eindigt. Het werd een verwerking, ook van persoonlijke emoties (het kindje dat nooit werd geboren, het ziekbed van mijn moeder). Daarbij blijkt de muziek van Arvo Pärt, Lamentate, bijzonder wel  te passen. Het maakt alles heel ingetogen.

Ook hier weer abstract en figuratief, foto’s en schilderingen afgewisseld. Alles eigen werk. 150 beelden!! (dat is wel het maximum!) en het duurt wel 12 min……..

Over de muziek die ik hierbij heb gezocht:  Met Annelies Rhebergen ontstond een levendige correspondentie toen ik haar vroeg of ik haar composities mocht gebruiken. Het klikte tussen ons, en ik kreeg toestemming. Ik heb haar muziek dus gebruikt voor Op zoek naar engelen/in search of angels  en Je bent een kind van het licht/ You are a child of the light.

Over de diashow engelen schrijft ze:

Met OP ZOEK NAAR ENGELEN combineerde ik beelden van mijn eigen schilderwerk met een enkele zelfgemaakte foto van lichtverschijnselen. Bij voorbeeld foto’s van licht in water, waar de beweging of de vorm van de stenen suggestief zijn.  In mijn eigen schilderijen heb ik zowel figuratieve, herkenbare engelen geschilderd, geïnspireerd door de kunstgeschiedenis, als meer abstracte. Maar altijd innerlijk vertaald, nooit gecopiëerd. Soms maakte ik ook uitsneden van foto’s van mijn eigen abstracte werk, waarin de licht-donker dramatiek mij ook deed denken aan voorbijgaande lichtwezens. Het is allemaal heel intuïtief tot stand gekomen, terwijl er toch ook heel goed over is nagedacht – of  “voorgedacht” ?

Bij het zoeken naar de beelden kwamen ook een aantal   “steekwoorden” bij mij op. Veel van deze woorden beginnen met een v of w of l, waarbij je kunt denken aan voorbijgaande wind, stromend en bewegend water, licht en lucht. Ook de b van bescherming , beweging, bewustzijn. En L en V = Love!

Aanraking, beweging, bescherming, bewustzijn, licht, lucht, liefde, verandering, verwandeling (metamorfose),  verbinding, verborgenheid, verheffing, vreugde, vuur,(vleugels en vogels),  wind, water, en zo zijn er natuurlijk wel meer, maar de v en w winnen het…….

Ik heb niet het idee dat je de engelenwereld echt kunt vatten, alhoewel er vele verhalen zijn over lichtverschijningen, aanrakingen en zelfs gesprekken met wezens in mensengestalte.  In een enkele situatie komt het heel voelbaar dichtbij, zoals –in mijn eigen ervaring-  die keer dat ik een duw in mijn rug kreeg van een “engel” toen ik moest rennen vlak voor een aanstormende auto langs, die mij in het donker niet had gezien.  Soms komen de beelden in dromen. Soms is het gewoon een “weten”. Dus wanneer ik ze uitbeeld, pretendeer ik niet hiermee de ultieme vorm aan te geven, het is en blijft een zoektocht in een zich voortdurend bewegend en veranderend geheel. En ik blijf luisteren, want daar is ook nog de muziek, de wereld van de klanken……